Rozstanie z klasą. Jak nie palić mostów w pracy i w życiu?
Wyobraź sobie, że jesteś w kilkumiesięcznym związku. Wydaje Ci się, że jest nawet udany, bo abstrahując od żywionych uczuć, spędzacie ze sobą sporo wartościowego czasu, wspieracie się i dzielicie się swoimi przeżyciami na bieżąco. Jednak pewnego dnia ten kontakt nagle zostaje zerwany. Druga osoba nie odbiera, nie odpisuje na smsy, a wiadomości na Messengerze zostają zablokowane. Na początku pojawiają się myśli, że tej osobie na pewno coś się stało, po czym przychodzi przerażająca konstatacja. Zostałeś/aś porzucona bez grama wyjaśnienia. Potraktowany/na przedmiotowo jak lalka, którą jedynie ktoś się bawił.
Od teraz masz w sobie tyle żalu do tej osoby i tyle obaw wobec osób, które będą pojawiały się w Twoim życiu, że trudno będzie Ci ponownie zaufać. A już na pewno bardzo niezręcznie i wręcz z obrzydzeniem będziesz przeżywać wpadnięcie na zrywającego przypadkiem, gdzieś na mieście. Aby wyładować emocje spędzisz setki godzin rycząc przyjaciółce do słuchawki lub popijając trunki i złorzecząc na prawo i lewo o tym dupku czy suce.
Porzucany vs. Porzucający
Skoro już wiesz jak nieciekawie wygląda sytuacja od strony osoby porzucanej. A przy okazji, jak tego typu zachowania wobec innych bez grama taktu czy empatii fatalnie wpływają na reputację i relacje osoby porzucającej, może warto ustanowić swoje standardy. Właśnie dlatego, że palenie mostów to najbardziej fatalna taktyka, jaką można przyjąć. Zwłaszcza w świecie, w którym każdy kogoś zna, sieci powiązań są zaskakująco bliskie, a światłowód, social media i Internet w telefonie są źródłem cennych acz nie zawsze komfortowych informacji.
Wprawdzie nie możemy wpłynąć na to jak inni nas potraktują, ale zawsze możemy starać się być ludzcy i działać zgodnie z zasadami, których będziemy trzymać się bez względu na trendy „rynkowe” (np. rozprzestrzeniający się ghosting czy rezygnacja z pracy jeszcze przed pierwszym dniem).
Rozstania, czy to w pracy czy w życiu osobistym, są często momentami pełnymi emocji i napięć. Jednak ważne jest, aby zachować klasę i godność, nawet w takich trudnych sytuacjach. Przedstawiam pięć kluczowych wskazówek, które pomogą przejść przez rozstanie z klasą zarówno w życiu prywatnym, jak i podczas składania rezygnacji w dotychczasowym miejscu pracy.
1. Twarzą w twarz (o ile to możliwe)
Najlepszym sposobem na rozstanie jest rozmowa twarzą w twarz. Jeśli to możliwe, umów się na spotkanie i porozmawiaj osobiście. Unikaj rozstania przez wiadomość tekstową czy e-mail, ponieważ taka forma komunikacji może sprawić, że druga strona poczuje się zlekceważona. Bezpośrednia rozmowa pozwala wyrazić swoją perspektywę i motywy w sposób bardziej empatyczny i pełen szacunku.
Oczywiście nie wiemy jak zareaguje druga osoba i podświadomie ta niepewność może nas paraliżować przed bezpośrednią konfrontacją lub wręcz popychać nas w prokrastynację i odwlekanie w nieskończoność tak ważnej rozmowy. Aczkolwiek na tym polega dorosłość, by stawiać się w niekomfortowych sytuacjach i brać za swoje decyzje odpowiedzialność.
2. W spokojnym otoczeniu i bez pośpiechu
Wybierz spokojne i ustronne miejsce do rozmowy, gdzie będziecie mogli swobodnie porozmawiać. Unikaj rozmów w hałaśliwych miejscach publicznych, gdzie mogą was rozpraszać inne osoby. W pracy najlepiej spotkać się w gabinecie lub osobnej salce. Natomiast w przypadku zakończenia związku warto wybrać się na spacer, do restauracji lub po prostu porozmawiać w domu z kubkiem ciepłej herbaty w ręku.
Zanim przeprowadzisz tą rozmowę, przygotuj się do niej psychicznie, merytorycznie i czasowo. Na ten dzień nie planuj dodatkowych wrażeń ani przedsięwzięć. Poświęćcie sobie wystarczająco czasu, aby wyrazić siebie i wysłuchać drugiej strony bez pośpiechu. To właśnie ten moment zapamiętacie już na zawsze – w jaki sposób i w jakiej atmosferze się rozstawaliście.
3. Z wdzięcznością za wspólny czas
Podczas rozmowy wyraź wdzięczność za wspólne doświadczenia i czas spędzony razem. Niezależnie od powodu rozstania, warto docenić pozytywne momenty, jakie mieliście razem. Wyrażenie wdzięczności pozwala zakończyć relację w sposób szanujący wasze wspólne przeżycia. W końcu każda relacja (choć może nie różowa) lub współpraca (choćby szorstka) czegoś nas uczy, więc nie powinniśmy unosić się wyższością, lekceważąc wspólną historię.
Pamiętajmy, że rozstanie nie musi wynikać z zaistnienia ekstremalnych sytuacji: czyjejś zdrady, mobbingu, agresji lub popadania w długi. Ludzie się zmieniają, tak samo jak zmieniają się ich potrzeby lub cele w życiu. Dlatego coś, co służyło kiedyś, może dzisiaj nie dawać tej satysfakcji. Warto rozmawiać, szukać wspólnych rozwiązań, a gdy pogodzenie osobistych dążeń nie jest możliwe, rozstać się w zgodzie.
4. Bez salwy pretensji
Unikaj wzajemnych oskarżeń i wyrzutów pod adresem drugiej osoby. Rozstanie to czas trudny dla obu stron, dlatego ważne jest, aby zachować umiar i nie ranić drugiej osoby zbędnymi słowami. Skup się raczej na wyrażeniu swoich uczuć i potrzeb w sposób konstruktywny i empatyczny. Skoro to Ty podejmujesz decyzję o rozstaniu, wyraź przede wszystkim siebie.
Choć chciałoby się tak czasem odbić pałeczkę, dać nauczkę i wyrzucić z siebie skumulowane pretensje, to warto się powstrzymać i zadać sobie kilka pytań. Czy to, co teraz powiem przyniesie jakikolwiek naprawczy skutek dla naszej relacji, skoro i tak się rozstajemy? Czy druga strona przyjmie tą krytykę bez emocji czy jednak uzna ją jako personalną wycieczkę i rozpęta awanturę, która jeszcze bardziej zaogni sytuację? Dobrze się zastanów i waż swoje słowa.
5. Ogólny powód rozstania i pewność decyzji
Podczas rozmowy wyjaśnij ogólny powód rozstania, ale nie musisz wdawać się w nadmierne szczegóły czy wyjaśnienia. Ważne jest, aby druga strona zrozumiała, dlaczego podejmujesz tę decyzję. Nie drąż historycznych incydentów lub wydarzeń, które mogą być bolesne lub zbędne na tym etapie. Teraz skupiamy się na rozstaniu, a nie na naprawie.
Wyraź też pewność co do podjętej decyzji, co pomoże obu stronom przejść przez ten trudny okres. Dlatego wpierw musisz bardzo dobrze przemyśleć: czego chcesz od życia, czego od relacji lub od pracy. Pewność w tych kwestiach to clue do satysfakcji, zadowolenia z teraźniejszości i dokonywanych wyborów.
Podsumowanie
Ponoć nieważne jak się zaczyna, ale jak się kończy, bo to ostatnie wydarzenie z udziałem danej osoby, które pozostaje nam tak mocno w pamięci. Rozstanie z klasą wymaga empatii, szacunku i pewności siebie. Pamiętaj, że niezależnie od tego, czy to w pracy czy w życiu prywatnym, sposób, w jaki się rozstajemy, odzwierciedla naszą osobowość i wpływa na nasze przyszłe relacje w życiu. Świat jest mały, a palenie mostów jeszcze bardziej go kurczy.
Fot. pexels.com
