Co warto zobaczyć w Rzymie? 10 atrakcji w jeden dzień

Rzym zachwyca swoją bogatą historią i niezliczonymi zabytkami. Wieczne miasto, które odwiedziłam ostatnio po raz drugi, jest jednym z najważniejszych centrów kulturowych na świecie. Rzym, założony w 753 roku p.n.e. przez legendarnego Romulusa, szybko przekształcił się z małej osady nad Tybrem w potężne imperium, które przez wieki dominowało w Europie, Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. W czasach swojej świetności, Rzym stał się centrum politycznym, kulturalnym i religijnym starożytnego świata, a jego dziedzictwo przetrwało do dziś, przyciągając miliony turystów każdego roku.

Podczas spaceru po Rzymie, można podziwiać majestatyczne zabytki i ruiny, które świadczą o dawnym splendorze miasta. Każdy z tych zabytków opowiada unikalną historię. Jeśli planujecie podróż do stolicy Włoch, warto wcześniej zapoznać się z najważniejszymi atrakcjami, aby w pełni docenić ich historyczne i architektoniczne znaczenie. Dlatego by Wam to ułatwić, podzielę się z Wami moją listą atrakcji ze ścisłego centrum, które będziecie w stanie zobaczyć w ciągu zaledwie jednego dnia.

1. Koloseum

Koloseum, znane również jako Amfiteatr Flawiuszów, to jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków Rzymu i symbol potęgi starożytnego Imperium Rzymskiego. Jego budowę rozpoczęto w 72 roku n.e. za panowania cesarza Wespazjana, a ukończono w 80 roku n.e. za jego syna Tytusa. Koloseum mogło pomieścić ok. 50 000 widzów, którzy przychodzili, aby oglądać spektakularne walki gladiatorów, polowania na dzikie zwierzęta oraz inne widowiska publiczne. Ponoć dzięki licznym wyjściom widzowie mogli opuścić Koloseum w niespełna 6 minut. Imponująca architektura Koloseum, złożona z czterech poziomów i licznych arkad, świadczy o zaawansowanych umiejętnościach inżynieryjnych starożytnych Rzymian.

W ramach inauguracji tego monumentalnego amfiteatru zorganizowano igrzyska trwające 100 dni, podczas których zginęło tysiące zwierząt i gladiatorów. Ponadto, Koloseum przez wieki pełniło różne funkcje – od twierdzy po kamieniołom. Mimo że trzęsienia ziemi i działalność człowieka przyczyniły się do jego zniszczenia, Koloseum pozostaje jednym z najlepiej zachowanych amfiteatrów starożytności i jest odwiedzane przez miliony turystów rocznie. Dziś stanowi nie tylko atrakcję turystyczną, ale również świadectwo potęgi i okrucieństwa rzymskiej kultury, będąc jednocześnie miejscem refleksji nad historią ludzkości.

2. Łuk Konstantyna Wielkiego

Tuż obok Koloseum znajduje się majestatyczny Łuk Konstantyna Wielkiego. Wzniesiony w 315 roku n.e. na cześć cesarza Konstantyna I, upamiętnia jego decydujące zwycięstwo nad Maksencjuszem w bitwie przy Moście Mulwijskim w 312 roku n.e. Łuk, mierzący 21 metrów wysokości, 25 metrów szerokości i 7 metrów głębokości, jest nie tylko świadectwem potęgi militarnej Konstantyna, ale także symbolem zmieniającej się władzy w Imperium Rzymskim, która wkrótce miała przyjąć chrześcijaństwo.

Ciekawe, że Łuk Konstantyna Wielkiego został on zbudowany z elementów pochodzących z innych, starszych budowli, co sprawia, że jest przykładem tzw. spoliacji. Na Łuku można zobaczyć reliefy i dekoracje pochodzące z czasów cesarzy Trajana, Hadriana i Marka Aureliusza, które zostały wkomponowane w nową strukturę, nadając jej unikalny charakter. Te artystyczne zapożyczenia nie tylko upiększają Łuk, ale również pokazują szacunek Konstantyna dla swoich poprzedników i jego dążenie do ciągłości tradycji rzymskiej.

3. Forum Romanum

Forum Romanum, czyli serce starożytnego Rzymu, to rozległy kompleks ruin, który przez wieki pełnił funkcję centrum politycznego, handlowego i religijnego miasta. Położone pomiędzy Wzgórzem Palatyn i Kapitolem, było miejscem, gdzie odbywały się najważniejsze uroczystości, debaty publiczne, a także liczne procesje i triumfy wojskowe. Jego początki sięgają VII wieku p.n.e., a przez kolejne stulecia było rozbudowywane przez różnych cesarzy i dostojników rzymskich, stając się świadkiem zarówno wzlotów, jak i upadków Imperium Rzymskiego.

Wiele z budowli i monumentów Forum Romanum miało niezwykle symboliczne znaczenie. Na przykład, Świątynia Saturna, pochodząca z VI wieku p.n.e., była jednym z najstarszych budynków na Forum i miejscem przechowywania skarbu państwa. Z kolei Łuk Septymiusza Sewera, wzniesiony w 203 roku n.e., upamiętnia zwycięstwa cesarza nad Partami. Innym interesującym miejscem jest Rostra, czyli mównica ozdobiona dziobami zdobytych okrętów, z której słynni mówcy, jak np. Cyceron, wygłaszali swoje przemówienia.

4. Ołtarz Ojczyzny (Altare della Patria) z tarasem widokowym i statuą Wiktora Emanuela II

Ołtarz Ojczyzny (Altare della Patria), to monumentalna budowla znajdująca się na Placu Weneckim w Rzymie. Wzniesiony na cześć pierwszego króla zjednoczonych Włoch, Wiktora Emanuela II, został zaprojektowany przez Giuseppe Sacconiego i budowany od 1885 do 1935 roku. Jego imponująca architektura z białego marmuru, kolumnady w stylu korynckim oraz bogate rzeźby sprawiają, że jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli narodowych Włoch. Altare della Patria pełni rolę centralnego punktu dla uroczystości państwowych i patriotycznych, będąc jednocześnie miejscem hołdu dla poległych żołnierzy podczas I wojny światowej.

Jedną z największych atrakcji Ołtarza Ojczyzny jest taras widokowy, z którego roztacza się spektakularny widok na całe miasto. Dzięki windzie zainstalowanej w 2007 roku, turyści mogą łatwo dostać się na szczyt monumentu, aby podziwiać panoramę Rzymu, w tym takie zabytki jak Koloseum, Forum Romanum i Bazylika św. Piotra. Na szczycie Ołtarza Ojczyzny dominuje majestatyczna statua Wiktora Emanuela II na koniu, wykonana przez rzeźbiarza Enrico Chiaradia, która symbolizuje jedność i siłę nowoczesnych Włoch. Wewnątrz budynku mieści się również Muzeum Zjednoczenia Włoch, które oferuje wgląd w procesy polityczne i społeczne, które doprowadziły do zjednoczenia kraju w XIX wieku.

5. Kapitol i Wilczyca kapitolińska

W starożytności Kapitol był siedzibą najważniejszych świątyń, w tym Świątyni Jowisza Najlepszego i Największego (Jupiter Optimus Maximus), gdzie odbywały się uroczystości religijne i triumfy wojskowe. W średniowieczu wzgórze straciło na znaczeniu, ale zostało przywrócone do dawnej świetności w XVI wieku dzięki przebudowie zaprojektowanej przez Michała Anioła. Dziś na Kapitolu znajdują się ważne instytucje, takie jak rzymski ratusz oraz Muzea Kapitolińskie, które przechowują bezcenne zbiory sztuki i artefaktów.

Jednym z najbardziej znanych symboli Kapitolu jest Wilczyca kapitolińska, rzeźba przedstawiająca wilczycę karmiącą legendarnego Romulusa i Remusa. Oryginalna statua, datowana na okres etruski (około 500 p.n.e.), znajduje się obecnie w Muzeach Kapitolińskich i jest uważana za jedno z najważniejszych dzieł sztuki antycznej. Choć niektórzy uczeni wskazują, że Wilczyca może pochodzić z czasów średniowiecznych, gdyż została odlana w jednym kawałku. Ponadto postacie chłopców zostały dodane w w XV wieku.

6. Kuria Pompejusza (Curia di Pompeo)

Kuria Pompejusza, jest miejscem o ogromnym znaczeniu historycznym w Rzymie, choć współcześnie nie jest tak rozpoznawalna jak inne zabytki miasta. Była to sala posiedzeń senatu, wybudowana przez Gajusza Pompejusza w 55 roku p.n.e. jako część większego kompleksu teatralnego – Teatru Pompejusza, który był pierwszym stałym teatrem zbudowanym w Rzymie. Kuria Pompejusza zyskała niechlubną sławę jako miejsce zamachu na Juliusza Cezara, który miał miejsce 15 marca 44 roku p.n.e. (idy marcowe). To właśnie tutaj Cezar został zdradziecko zamordowany przez grupę senatorów, co dramatycznie zmieniło bieg historii Rzymu. Ostatni cios zadał Brutus, po czym Juliusz Cezar miał powiedzieć swoje ostatnie legendarne słowa: „I Ty Brutusie przeciwko mnie!”.

Ponad 2000 lat potrzebowali archeolodzy, by odkryć, gdzie dokładanie znajdował się Teatr i Kuria, w której zamordowano Juliusza Cezara. Właśnie dlatego, że miejsce zostało owiane tak złą sławą, prawdopodobnie Oktawian August kazał usunąć wielką statuę Pompejusza z Kurii i zamurować halę mordu.

7. Plac Navona

Plac Navona jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej charakterystycznych placów w Rzymie, słynącym z barokowej architektury i wspaniałych fontann. Znajduje się na miejscu dawnego Stadionu Domicjana, zbudowanego w I wieku n.e., który służył jako arena do zawodów atletycznych. Dzisiejszy kształt placu zachowuje formę starożytnego stadionu, co nadaje mu unikalny, podłużny wygląd.

Plac Navona otaczają barokowe budynki, a jego centralnym punktem są trzy wspaniałe fontanny. Najbardziej znaną z nich jest Fontanna Czterech Rzek (Fontana dei Quattro Fiumi), zaprojektowana przez Gian Lorenzo Berniniego w XVII wieku. Ta imponująca fontanna przedstawia personifikacje czterech wielkich rzek świata: Nilu, Gangesu, Dunaju i Rio de la Plata, symbolizując zasięg i wpływ Kościoła katolickiego na różne kontynenty. Na szczycie fontanny znajduje się egipski obelisk, który dodaje całości majestatycznego charakteru. Natomiast na północnym krańcu placu znajduje się Fontanna Neptuna (Fontana del Nettuno), a na południowym Fontanna Maurów (Fontana del Moro), obie z pięknymi rzeźbami przedstawiającymi mityczne postaci i morskie stwory.

Przy Placu znajduje się także kościół św. Agnieszki na Agonie (Sant’Agnese in Agone), zaprojektowany przez architekta Francesca Borrominiego. Kościół ten, z jego elegancką fasadą i kopułą, stanowi doskonały przykład barokowego stylu architektonicznego.

8. Panteon

Panteon to jedno z najbardziej imponujących i dobrze zachowanych zabytków starożytnego Rzymu, który przetrwał do dzisiejszych czasów w niezmienionej formie. Zbudowany przez cesarza Hadriana między 118 a 125 r. n.e., pierwotnie był świątynią poświęconą wszystkim bogom. Obecnie budynek pełni funkcję kościoła, a w jego wnętrzu można podziwiać liczne dzieła sztuki, w tym groby kilku włoskich królów oraz samego Rafaela, jednego z największych mistrzów malarstwa renesansowego.

Najbardziej charakterystyczną cechą Panteonu jest jego monumentalna kopuła, która przez wieki zachwycała zarówno architektów, jak i odwiedzających. Kopuła ta, o średnicy około 43 metrów, była największą na świecie aż do XIX wieku i stanowi nadal jedno z największych osiągnięć inżynieryjnych starożytności. Centralne oczko w kopule, zwanie „oculusem”, pełniło nie tylko funkcję estetyczną, ale także umożliwiało wprowadzenie do wnętrza budynku naturalnego światła.

9. Fontanna di Trevi

Fontanna di Trevi została zaprojektowana przez włoskiego architekta, Niccolò Salvi, i ukończona w 1762 roku. Jej imponujący design przedstawia rzeźbę Neptuna, boga mórz, który trzyma wodne wody wojny i pokoju. Neptun jest otoczony przez dwa skrzydlate trytony (mityczne stworzenia morskie), które symbolizują władzę cesarstwa nad morzami.

Jedną z najpiękniejszych cech Fontanny di Trevi jest jej monumentalna skala i precyzja wykonania. Fontanna wykonana z trawertynu ma wysokość około 26 metrów, co sprawia, że jest jedną z największych fontann barokowych na świecie. Jej architektura i dekoracje robią olśniewające wrażenie zarówno w świetle dziennym, jak i w oświetleniu nocnym.

Fontanna di Trevi jest również znana z popularnego zwyczaju rzuconego monetami do jej wód. Według tradycji, rzucenie jednej monety do fontanny oznacza powrót do Rzymu, dwóch monet – znalezienie miłości lub romansu w mieście, a trzech monet – małżeństwo z osobą, którą się kocha. Monety, które zostaną wrzucone do fontanny, są regularnie zbierane i przeznaczane na cele charytatywne.

10. Schody Hiszpańskie

Schody Hiszpańskie składają się z 135 stopni, które prowadzą od Piazza di Spagna do kościoła Trinità dei Monti na wzgórzu Pincio. Nazwa pochodzi od hiszpańskiej ambasady znajdującej się na placu Piazza di Spagna, u podnóża schodów. Ich budowa została zainicjowana przez francuskiego ambasadora przy Stolicy Apostolskiej, Etienne’a Gueffiera, aby połączyć plac z kościołem i uczynić go łatwiej dostępnym dla pielgrzymów. Projektowanie schodów powierzono włoskiem architektom, Francesco de Sanctis i Alessandro Specchi, a budowę ukończono w 1725 roku.

Dziś Schody Hiszpańskie jako jedna z głównych atrakcji turystycznych Rzymu przyciągają setki tysięcy odwiedzających każdego roku. Ich piękno, historia i atmosfera sprawiają, że stanowią one niezaprzeczalny punkt zwrotny w podróży przez stolicę Włoch, a także doskonałe miejsce do odpoczynku, relaksu i cieszenia się urokami miasta. Schody stały się również symbolem miłości i romantyzmu, często odwiedzanym przez pary w czasie zachodzącego słońca.