Kolejna porcja białostockiego śledzikowania, której cz. 1 znajdziecie tutaj. Dzisiaj skupiłam się na emocjonalnych zwrotach pojawiających się w mowie potocznej podczas rozmów, a właściwie częściej podczas sprzeczek.
Zapominamy, że każdy jest inny, bo został inaczej wychowany, wykształcony, ma inne doświadczenie życiowe czy potrzeby emocjonalne. Umyka nam, że ludzie myślą, rozumują, spoglądają na świat odmiennie od nas.
Prawdopodobnie „Spectre” to ostatni film z serii o Bondzie, w którym zagrał Daniel Craig. Ale czy czymś mnie ten film zaskoczył? Nie, aczkolwiek śmiechu było co niemiarę. Śpieszę wyjaśnić.
W miarę przybliżenia się zimy i Gwiazdki – o czym już przypominają nam reklamy, coraz mniej przeszkadza nam klaustrofobia. Dom staje się oazą, bo przez zamknięte żaluzje nie widać ponurego świata. Chowamy się pod kocem i zapadamy w półsen.
Cierpię ostatnio na bezsenność. Zdarza mi się przymknąć oczy, ale nie nazwałbym tego wartościowym snem. Ani nie zasypiam, ani się nie budzę. Przemierzam zato myślami od przeszłości, poprzez teraźniejszość, do przyszłości.
Tułamy się przez ten październik z termosem pełnym mocnej kawy, ominięci szarym płaszczem i szalikiem w jeszcze bardziej ponurym kolorze. Pozbawienie nas dawki promieni słońca nie wpływa korzystnie na naszą kondycję psychiczną lecz „przejaskrawia” naszą ciemną stronę. Marudy są wszędzie.
To niepodobne do mnie, ale zaproponuję odrobinę romantyzmu. Jednak dzisiejsze propozycje filmowe, mimo że należą do gatunku tych sentymentalnych, opowiadają o miłości w dość niebanalny sposób. Tak jak w życiu, czasem nie wiadomo czy to przyjaźń czy już kochanie.
Natrafiłem dzisiaj na artykuł, z którego wynika, że wysokim żyję się lepiej. Od razu się uśmiechnęłam – w końcu zaliczam się do tak zacnego grona. Zdaje się, iż zwracanie na siebie uwagi, budzi pewien respekt, nie mówiąc już o łatwiejszym zaistnieniu w świadomości innych. Ładne mi fory.
W minioną sobotę centrum Białegostou kusiło dwoma wydarzeniami: koncertem na Rynku Kościuszi oraz pokazami świetlnymi pod Pałecem Branickich. Pomimo rzeczywiście zimnego wieczoru, pojawiło się sporo osób. Natrafiłam na występ Lombardu, instalacje świetlne i pokaz zespołu tanecznego Szał, czego dowodem są poniższe zdjęcia.
Zmuszają nas od najmłodszych lat do przyswajania wiedzy, która w bliższej lub dalszej perspektywie ma posłużyć w życiu. Wpajają nam konieczność wdrażania rutynowej nauki, czemu się sprzeciwiamy. Cierpimy przez naukę, z czasem nienawidzimy się uczyć.
