Nie sposób nie zauważyć, że moje wyjazdy przydarzają mi się własnie wtedy, gdy inni siedzą w pracy, w szkole czy po prostu w domu. Natomiast, gdy większość wyjeżdża na długi weekend, ja zostaje spokojnie na miejscu. I nie martwi mnie to, że nie stoję teraz w korkach, w kolejkach, w tłumie, w ścisku, podczas gdy…
Dowiedz się więcej
W kuchni można człowieka oszukać na wiele sposobów, zamieniając pewne składniki, dodając odpowiednie dodatki bądź naśladując strukturę i konsystencję. Przyznaję się, że w przepisie na bezglutenowe ciastka brownie, odnaleźć możecie wszystkie wyżej wymienione oszustwa. Niemniej jednak uważam, że nikt mi nie będzie robił tego za złe. Cel uświęca przecież środki.
Chybcikiem z Poznania teleportowałam się na Pomorze. Wraz z przyjaciółmi zakwaterowaliśmy się w Gdańsku, ale to właśnie Sopot okazał się być naszym miejscem docelowym. Słoneczna pogoda dopisała, choć czasem była kapryśna, ale na szczęście nie na tyle, by chodzić z parasolem lub grzać się po kątach. W Sopocie spędziliśmy niepowtarzalną i urozmaiconą sobotę, a nawet trochę niedzieli. Dopóki…
Dowiedz się więcej
Dopiero co pierwszy raz zwiedzałam Poznań, a tutaj nadarzyła się kolejna okazja do pospacerowania ulicami miasta doznań. Tym razem miałam towarzyszkę, z którą fotografowanie było jeszcze przyjemniejszym zajęciem niż zwykle. Z chęcią zostałabym w Poznaniu na dłuższą chwilę, a nie tylko przez kilka godzin, ale i z tej namiastki się cieszę.
Żadna relacja nie musi być na całe życie. Uświadamiam to sobie kolejny raz. Nie mam na myśli relacji służbowych, bo one z zasady powinny opierać się na neutralnym kontakcie zadaniowym. Mówię o szeregu znajomości, zdarzających się nam po drodze. Raz są one lepsze, raz gorsze – z tego rodzi się przecież doświadczenie na przyszłość.
Mam w rodzinie miłośników ciastek owsianych, którzy ostatnio rzucili mi nowe wyzwanie. Z tego zrodził się przepis na owsiane ciasteczka z żurawiną i miodem. Ciastka są złote, chrupkie z zewnątrz, miękkie w środku, a żurawionowo-miodowy posmak wieńczy całość. Trochę zdrowia a trochę przyjemności w jednym, co nie oznacza, że skończy się wyłącznie na jednym.
Czasem odnoszę wrażenie, że mamy pretensje do samych siebie za swój egoizm, a właściwie za jego hipotetyczne przejawy. Wmawiamy sobie lenistwo – kładąc się o godzinę wcześniej do łóżka, rozrzutność – wydając pieniądze na wakacyjną przygodę, nieroztropność – poświęcając czas na przerwę niż na nieustanną pracę, obżarstwo – zjadając 5 posiłków dziennie, próżność – mówiąc…
Dowiedz się więcej
W Poznaniu trudno czuć się przygnębionym, gdyż otacza nas feria barw. Jestem urzeczona tym miastem – jego „włoskim” klimatem, mieszczańską architekturą i atmosferą wyjętą z innej epoki. Temu wyjątkowemu wrażeniu, który zapiera dech w piersiach, oddałam się bez reszty, przemierzając uliczki Starego Miasta i Rynek. Może moje fotografie zachęcą kogoś do odwiedzenia Poznania choćby na weekend.
Założenie i prowadzenie tej strony było dla niektórych niezrozumiałą, infantylną i dziecinną zabawą. Żeby tylko Ci marudzący sceptycy wiedzieli, jak wiele zaangażowania oraz czasu w przeciągu 2 lat należało poświęcić, aby stworzyć przeszło 650 wpisów o tak bardzo różniącej się tematyce. Właśnie w sobotę – 23 kwietnia, przypadła 2 rocznica pierwszego wpisu na Liczi LEX.
Wprost nie mogę w to uwierzyć; może z uwagi na to, że do samej niewiary zdążyłam się już przyzwyczaić. Obecna sytuacja jeszcze bardziej powoduje u mnie myśli agnostyczne. Nie ulega wątpliwości, iż stajemy się dziwni pod względem moralności, na tyle dziwni, że nie przeszkadza nam nacjonalistyczne podejście do miłości bliźniego.
