Dziecinni choć dorośli. Po czym poznać osobowość niedojrzałą?

Dobrze jest w sobie zachować pierwiastek dziecka, bo dzięki temu potrafimy cieszyć się z małych rzeczy, zadziwiać się pięknem świata i chcieć poznawać coś jeszcze przez nas nieodkrytego. Jednak dzieciństwo to niespełna jeden z etapów, po którym powinna pojawić się dorosłość charakteryzująca się zupełnie innym wachlarzem zachowań i stanem wewnętrznym. Niestety coraz częściej na naszej drodze pojawiają się wieczni chłopcy i wieczne dziewczynki, którzy potrafią uprzykrzać życie nie tyle innym, co również samym sobie. Po czym poznać, że mamy do czynienia z osobą reprezentującą osobowość niedojrzałą, nazywaną niekiedy osobowością niedokończoną? Postarałam się pokazać te najbardziej zauważalne sygnały świadczące o tym, że dana osoba jeszcze nie przebrnęła przez fazę dzieciństwa pomimo już dorosłego wieku. Nie wszystkie oznaki muszą pojawiać się jednocześnie.

1. Brak dojrzałości emocjonalnej, uczuciowej i intelektualnej 

Wieczni chłopcy i dziewczynki nie starają się poznać samych siebie. Przez to nie umieją kontrolować swoich emocji, uznając swoje negatywne odczucia za wyłączną winę otoczenia. Dlatego stroją fochy, obrażają się, nie widzą swojej winy, mszczą się na innych i nie umieją wybaczać. Z tych powodów osoby niedojrzałe nie potrafią tworzyć związków ani długotrwałych i przyjaznych relacji z ludźmi.

2 Egocentryzm

Dzieci przechodzą przez etap intensywnego skupienia na sobie, swoich odczuciach, pragnieniach i potrzebach. Dopiero później socjalizują się i dostrzegają, że inni również niosą ze sobą swój bagaż. Niedojrzali w dalszym ciągu pozostają egocentryczni i wszystko odnoszą do siebie, zupełnie nie biorąc pod uwagę praw i słusznych potrzeb innych jednostek.

3. Różnica między wiekiem fizycznym a mentalnym 

Lata lecą a oni żyją standardami rozpuszczonych uczniaków. Notorycznie zdarza im się przeholować z alkoholem na imprezie, a na co dzień nie potrafią przewidzieć konsekwencji swoich działań. Lepiej dogadują się z młodszymi niż równolatkami, bo ich priorytety są jeszcze zbyt płytkie jak na dorosłych.

4. Infantylny ubiór, gust czy zachowanie 

Szukanie rozwagi i wizerunku odpowiedzialnej osoby jest w tym wypadku z góry skazane na niepowodzenie. Oczywiście założenie marynarki i wypastowanych butów nie prowadzi w linii prostej do zakwalifikowania do grona dorosłych, jednak w odniesieniu do osób niedojrzałych więcej w ich zachowaniu jest niebezpiecznego chaosu i nieprzemyślanej spontaniczności. Zachwycają się kreskówkami, obwieszają torbę świecidełkami albo rechoczą niestosownie do sytuacji.

5. Niskie poczucie własnej wartości 

Łatwo zaobserwować, że mają niską samoocenę, którą usilnie próbują zakamuflować. Nie podejmują się radykalnych kroków, bo nie wierzą w swoje siły. Szukają komplementów i aprobaty swoich działań wśród innych, bo dzięki temu podwyższa im się samoocena. Na krytykę są wyczuleni jak alergik na drażniący go alergen, więc przeżywają każde niepochlebne słowo.

6. Dziecinny głos

Jeżeli dana osoba nie otrzymała w dzieciństwie wystarczająco dużo uwagi i ciepła ze strony rodziców, to w późniejszym życiu ma tendencję do mówienia bardzo piskliwym i przesłodzonym głosikiem. Jej wypowiedzi są przepełnione dziecinnymi sformułowaniami lub zdrobnieniami. Regularne pieszczenie się to oznaka nieustannego zapotrzebowania na miłość, która jest niezaspokojona i niestety nigdy nie będzie.

7. Słaba wola

Osoby niedojrzałe nie mogą opanować swoich popędów, impulsów i pragnień. Nie potrafią odmówić sobie słodyczy, alkoholu czy flirtu z nieznajomym. Postanowienia zmiany nawyków kończą się szybciej niż wypowiedzenie przyrzeczenia. Nawet duże pokłady motywacji przegrywają z powodu braku silnej woli. Dlatego tak często nie trzymają się diety, zarzucają regularne treningi lub zdradzają.

8. Szukanie opieki 

Ktoś zawsze musi trzymać nad nimi pieczę. Będą to zwłaszcza rodzice lub partner/partnerka. Dzieje się tak dlatego, że boja się i nie potrafią wziąć odpowiedzialności za siebie. Ktoś musi być tym dorosłym, który zapłaci rachunki, zrobi zakupy, przygotuje obiad, upierze skarpetki i wszędzie zawiezie.

9. Zależność od innych

Znają jedynie miłość polegającą na całkowitym pochłonięciu przez drugą osobę, dlatego wciąż łączy ich silna i toksyczna więź z rodzicami. Nie potrafią się usamodzielnić i wziąć odpowiedzialności za siebie. Konsultują z nimi decyzje i podporządkowują swoje życie pod ich dyktando. Z garnuszka rodziców zrezygnują dopiero, gdy ktoś inny zastąpi ich rolę opiekunów.

10. Symulowanie i manipulowanie 

Niech wszyscy patrzą na chorego chłopca i skrzywdzoną dziewczynkę! Właśnie poprzez granie na czyimś współczuciu czy litości niedojrzali zwracają na siebie uwagę. Dopuszczą się kłamstw po to, by sprawy potoczyły się po ich myśli. Wymyślą niestworzone historie, by odwołać spotkanie albo by ktoś ich wyręczył.

11. Brak stabilności emocjonalnej 

Płaczliwość, sentymentalność, wybuchy gniewu i śmiechu w bardzo krótkich odstępach czasu to niepokojące sygnały świadczące o tym, że dana osoba nie wypracowała w sobie równowagi emocjonalnej i nie umie nad sobą zapanować. Nie wiadomo, co może ją rozbawić, a co rozwścieczyć, bo tak chwiejne są jej humorki.

12. Eksponowanie siebie 

Oto on – Piotruś Pan, jego zegarek, jego nowa fryzura, jego laska, jego opinia itd. Bez przerwy musi podkreślać swoje jestestwo, tak, żeby nikt nie miał wątpliwości, że nie jest wytworem wyobraźni. Jest to objaw egocentryzmu i potrzeby szukania akceptacji wśród innych.

13. Brak tolerancji na zwłokę w zaspokajaniu potrzeb 

Wieczni chłopcy i dziewczynki chcą zjeść gofra w nocy o północy, choć punkty gastronomiczne są już pozamykane. Nie potrafią cierpliwie czekać, bo liczy się tylko tu i teraz. Nie przyjmują słowa „nie” od innych osób, bo nie rozumieją dlaczego ktoś miałby nie spełnić ich zachcianek.

14. Niekontrolowanie wydatków

Szaleństwo wyprzedaży, kolejna para jeansów, zadłużanie się, nadmierne kupowanie jedzenia, a później wyrzucanie – z tego biorą się problemy z późniejszym dopięciem budżetu. Niedojrzali nie potrafią rozporządzać swoimi pieniędzmi w sposób rozważny i nastawiony na oszczędzanie na czarną godzinę.

15. Zależna moralność 

Kalemu zabrać krowa to źle, Kali zabrać krowa to dobrze. Osoby, które uważają podobnie wytykają precyzyjnie przewinienia innych, same zaś nie zauważają jakimi są hipokrytami. Moralność kształtują według własnych potrzeb i nie czują, że dopuścili się kiedykolwiek czegoś złego.

16. Przekonanie o własnej wyższości i potrzeba władzy

Niedojrzali ludzie nie mają w sobie wystarczająco dużo pokory nawet wobec autorytetów. Będą zatem wiecznie o coś walczyć i robić sobie wrogów na siłę, tylko po to, by wygrać bitwę, zapominając o tym, że przez swoje nieodpowiedzialne i wyrachowane zachowanie w przyszłości przegrają wojnę.

17. Znikoma spostrzegawczość co do rzeczywistości 

Liczy się tylko ich punkt widzenia – innego nie znają i wcale nie chcą poznać. Mają spłaszczone postrzeganie rzeczywistości jakby świat był jednowymiarowy, dlatego wierzą w jedną objawioną prawdę. Nie potrafią przeanalizować mądrze sytuacji, aby w ten sposób dojść z rozmówcą do kompromisu albo przewidzieć, co za chwilę może się zdarzyć.

18. Brak planu w życiu – nieustanna improwizacja 

To, że ich terminarz stoi chaosem to jedno, drugie to brak konsekwencji w działaniu lub chwytanie się kilku srok za ogon. Nic nie jest doprowadzone do końca, jeżeli na niedojrzałych nie wpływał czynnik zewnętrzny – widmo egzaminu, terminu, rodzic, szef czy siła wyższa. Z tym wiąże się również odkładanie wszystkiego na ostatnią chwilę i brak inicjatywy do pracy z własnej potrzeby rozwoju.

19. Traktowanie ludzi przedmiotowo

Skoro wieczne dzieci skupiają się wyłącznie na sobie, to w głębokim poważaniu mają uczucia innych ludzi. Traktują ludzi interesowanie i przestawiają jak przedmioty w zależności od swoich potrzeb. Nie myślą kolektywnie i załatwiają na własną rękę tylko to, co bezpośrednio ich dotyczy.

20. Próżność 

Z powodu niskiego poczucia własnej wartości niedojrzali stają się próżni. Czują się lepiej, gdy mogą pochwalić się czymś, czego inni nie mają. Dlatego zdarza im się żyć ponad stan, bo obudowują swoje słabe ego dobrami materialnymi. Chcą uchodzić za bardziej zamożnych niż są w rzeczywistości i dzięki temu czuć się lepszymi od innych.

21. Nadawanie przesadnej wartości własnym przekonaniom

Utwierdzanie innych w przekonaniu, że ich wizja świata jest jedyną słuszną, a Ci co uważają inaczej są głupcami, to jaskrawy przykład nietolerancji, ksenofobii i izolacji. Niedojrzali nie dopuszczają, że każdy może żyć jak mu się żywnie podoba zgodnie ze swoimi przekonaniami i, że tak naprawdę nie ma uniwersalnego modelu, który pasowałby wszystkim.

22. Zabawa zamiast obowiązków

Niedojrzali nie dążą do tego by się usamodzielnić, bo wtedy musieliby wziąć na swe barki obowiązki i odpowiadać wyłącznie za siebie. Można odnieść wrażenie, że w życiu chodzi im wyłącznie o zabawę, beztroskie spędzanie wolnego czasu i niezobowiązujące relacje. Wieczni chłopcy i wieczne dziewczynki uciekają, gdy sprawy zaczynają wyglądać poważnie. Nie przyjmują do wiadomości, że w prawdziwym życiu nie jest cukierkowo – ludzie się kłócą, mają gorszy dzień i nastrój.

***

Osoby o osobowości niedojrzałej nie stanowią dla dorosłych – tych jak najbardziej dojrzałych, dobrych towarzyszy życia czy nawet partnerów zawodowych, gdyż wymagają nieustannej pieczy, zainteresowania czy wsparcia podczas, gdy w zamian nie wnoszą pożądanego zaangażowania. Są tak bardzo skoncentrowane na sobie, że tworzą toksyczne relacje i wręcz działają pasożytniczo pozyskując nieustanną uwagę otoczenia. Od wiecznych dzieci najlepiej trzymać się z daleka, bo są nieustannie głodne miłości i akceptacji, której nie dostały w odpowiednim wymiarze. Smutna prawda jest taka, że tych braków już nie odbudują, by zgromadzone zasoby przekazać dalej, więc karmić się będą kosztem innych mając na względzie jedynie swoje egoistyczne potrzeby.