Szampan dla laików

Szampan utożsamiany jest z luksusem i bogactwem. Pewnie dlatego tak chętnie pijany jest przez rosyjskich nowobogackich. I nie mówię tu o popularnym winie musującym Szampańskoje Igristoje, lecz o oryginalnym trunku z Szampanii.

Szampania

Nazwa naszego trunku pochodzi od regionu, w którym głównie się go produkuje. Szampania znajduje się w północno-wschodniej części Francji i produkuje się tam również inne znane wina musujące jak: Bouzy, Coteaux champenois czy rosé des Riceys. Nazwa Champagne (z franc.) została zastrzeżona w 1911 r., co oznacza, że tylko nieliczne trunki mogą pochwalić się takim mianem. Trunek musi być wyprodukowany po pierwsze techniką szampanizowania bez dodatku dwutlenku węgla, po drugie z określoniego szczepu winogron (przede wszystkim chardonnay, pinot noir, pinot meunier), a po trzecie w strefie winiarskiej określonej w ustawie z 1927 r.

Cena

Skoro napomknęłam we wstępie o luksusie, to wypadałoby w końcu podać skalę cenową sprzedaży prawdziwego szampana. Powiedzmy, że już od 130 zł da się nabyć butelczynę prawdziwego champagne. Ale jak to się ma, do butelki Krug Clos D’Ambonnay kosztującej 2,5 tys. euro czy najdroższego szampana świata Shipwrecked 1907 Heidseick kupionego za 275 tys. dolarów…

Choć może nam się wydawać, że szampan jest produktem deficytowym – stąd jego wysoka cena – to okazuje się, że wiele winnic sygnuje swoje butelki nazwą champagne. Istnieją obecnie 284 tzw. domy szampana. Do bardziej rozpoznawalnych należą:

Henri Abelé, Ayala, Beaumet, Beaumont des Crayères, Besserat de Bellefon, Billecart-Salmon, Binet, Château de Bligny, Henri Blin et Cie, Boizel, Bollinger, Ferdinand Bonnet Père et Fils, Raymond Boulard, Canard-Duchêne, De Castellane, Cattier, Charles de Cazanove, Chanoine Frères, Deutz, Drappier, Duval-Leroy, Nicolas Feuillatte, Gauthier, Paul Goerg, Gosset, Heidsieck & Co Monopole, Charles Heidsieck, Henriot, Jacquart, Krug, Charles Lafitte, Lanson, Laurent-Perrier, Mercier, Moët & Chandon, Mumm, Bruno Paillard, Pannier, Joseph Perrier, Perrier Jouët, Piper-Heidsieck, Pommery, Louis Rœderer, Pol Roger, Ruinart, De Saint-Gall, Salon, Marie Stuart, Taittinger, Thiénot, de Venoge, Veuve Clicquot Ponsardin, Vranken.

Naturalny korek

Korek do szampana nie jest typowy, nie przypomina zwykłego korka do wina. Po otwarciu butelki przypomina wyglądem grzyba. Jego kształt wynika z tego, że większy od wlotu butelki korek, zostaje z siłą wciśnięty, podczas, gdy końcówka korka pozostaje na zewnątrz. Ta wystająca część puchnie od nacisku, a z czasem wysycha i twardnieje. Pozwala to zabezpieczyć butelkę pełną gazu przed samoistnym wystrzałem.

Szampan i truskwki

Właściwie nie wiadomo, kto wprowadził modę na podawanie truskaawek do szampana. Czyżby twórcy Pretty Woman? Prawda jest taka, że to owocowy smak musującego szampana pasuje do truskawek, a nie na odwrót. Natomiast owoce odwdzięczyć się mogą bromeliną, która wspomaga trawienie.

A co tak naprawdę pasuje do szampana? Luksus!

– ostrygi;

– kawior;

– foie gras – gęsia wątróbka;

– szynka parmeńska;

– sery;

– łosoś wędzony;

– żabie udka;

– melon;

– czekolada – min. 60 % kakao.

Przyjemność picia

Schłodzony uprzednio szampan, ceremonialnie otwierany i przelewany do wysokich kieliszków – już w tym tkwi pewna magia. Schłodzenie do temp. 6-8 st. pozwala rozkoszować się pełnią smaku. Odpowiednie pochylenie butelki, przekręcenie jej od dołu i utrzymanie korka w dłoni jest profesjonalne, a zwłaszcza bezpieczne dla gości. Natomiast wysoki kieliszek pozwala bąbelkom poruszać się w góre i wolniej utleniać trunek.

Oby przyjemność wizualna współgrała również z doznaniami smakowymi.