Wino dla laików

 

W klasyfikacji najlepszych przyjaciół kobiety zajmuje miejsce trzecie, tuż za czekoladą i zakupami. Mówi się, że wino naprawia wszystko, choćby tylko na czas jego konsumpcji. Tak jak z prawdziwymi przyjaciółmi wypadałoby znać coś niecoś na jego temat.

 

Zacznijmy od dziecinnych podstaw. Wino dzielimy na białe i czerwone; w zasadzie jest jeszcze trzeci rodzaj komercyjnego wina różowego, ale nie warto się nad nim pochylać. Kolor nie zależy do końca od barwy winogron, lecz od procesu fermentacji. Również od procesu fermentacji zależy to, czy uzyskamy wino słodkie, półsłodkie, półwytrawne czy wytrawne. Cukier zawarty w winogronach zamienia się w alkohol, dlatego im wcześniej zakończymy proces fermentacji soku tym słodsze wino uzyskamy. Na smak i jakość wina składa się szczep winogron lub ich mieszanka, warunki atmosferyczne oraz glebowe, nie tyle proces samej fermentacji co pomyślnej filtracji oraz odpowiednie zakorkowanie.

 

Jeżeli mowa o korkach. Naturalne korki stosowane są przez winnice z sentymentu i tradycji, ponadto mają wzbudzać w konsumencie skojarzenia o wyjątkowości produktu. Jednak to właśnie korki syntetyczne oraz butelki z gwintem zapewniają większą gwarancję szczelności. Jest to bardziej ekonomiczne rozwiązanie niż pozyskiwanie korka z kory, zatem nowoczesne zamienniki spotkamy w tańszych winach oraz winach pochodzących z niemieckich winnic (bo Niemcy cenią pragmatyzm i sterylność).

 

Dlaczego wina francuskie uznawane są za najlepsze? Ze względu na stare winorośla. Krzaki winogron umiejscowione są tam od setek lat, dlatego ich system korzeniowy jest niebywale rozbudowany i potrafi sięgać do skał, co skutkuje pozyskiwaniem wielu cennych składników mineralnych. Smak wina jest pełniejszy, choć to kwestia gustu. O takich doznaniach smakowych mogą zapomnieć założyciele nowych winnic. Niemniej jednak należy podkreślić, że branża winiarska rozwija się prężnie, a raczkujące wina z Mołdawii, Chile czy nawet z RPA zasługują na pozytywne recenzje.

 

Sztuka podawania wina jest cenną umiejętnością. Przyjęło się, że wino czerwone podajemy w temperaturze pokojowej. Może nawet byłaby to prawda, gdybyśmy żyli w średniowiecznych komnatach, w których panuje nie więcej niż 18°C.

Wino białe potrzebuje ochłodzenia w granicach 13-15°C. Jeżeli dostaniemy w prezencie białe wino z niższej półki to, aby zniwelować cierpkość, powinniśmy obniżyć temperaturę nawet do 10-11°C.

Dość teorii przydającej się przy programowaniu specjalnej chłodziarki do wina, czas na praktyczne domowe sposoby. Przede wszystkim interesuje nas czas chłodzenia: wino czerwone potrzebuje pół godziny, a wino białe godziny do dwóch na chłodzenie w lodówce.

Samo odkorkowanie wina to temat na oddzielny artykuł, zatem nie będę się na nim skupiać. Warto jednak wspomnieć o tym, jak przechować resztkę wina. Butelka będzie odpowiednia, jeśli ją odpowietrzymy za pomocą vacu vin czyli pompki do win. W takim stanie wino nie powinno stracić na walorach smakowych przez kilka dni.

 

Im starsze wino tym lepsze. Okazuje się, że nie jest to do końca prawda. W 2000r. na aukcji w Napa Valley zakupiono Screaming Eagle Cabernet Sauvignon rocznik 1992 (jak dotąd najdroższe wino świata) w 6-litrowej butli za niebagatelną sumę pół miliona dolarów; a miało wtedy jedynie 8 lat. Nie żebym uważała, iż cena od razu przekuwa się w jakość, ale może sugerować wyjątkowość trunku.

 

Istnieje jednak rodzaj wina, które najlepiej smakuje młode i nie należy do drogich win. Chianti jest bardzo wyrazistym włoskim winem. Jesienne otwarcie pierwszej beczki Chianti z tegorocznych zbiorów winogron urasta we Włoszech do rangi święta narodowego.

Z winem, jak ze wszystkim w życiu, nie należy przesadzać. Miło jest zgłębiać jego walory wizualne, zapachowe i smakowe, a nie pochłaniać duszkiem. Zlekceważone wino lubi się mścić i to szybko.

Sturlana po schodach

Z korkiem butelka

Wiem po swych krokach

Że wino już wyszło

Chyboczą bioderka

***

Zza kontuaru

Kolejna kolejka

Nie mam zamiaru

Bo szczęście prysło

Zgasła fajerka

***

Panie! Panowie!

Wznoście więc toasty

Za moje zdrowie

By lico zabłysło

Niedoszłej niewiasty

/Dorota Leszczyńska/