Spotkanie z Krakowem jak zwykle sprowadza się do przejścia Rynkiem Głównym, zjedzenia do syta w Bordo i przyjazdu na Ruczaj. Niby nic się nie zmienia, ale sentyment wciąż przywołuje miłe wrażenia. Bo w zasadzie nie o samo miasto tu chodzi, lecz o więzi.
Wszędzie śnieg, białe czapy na samochodach, mleczna mgła i mroźny chłód – taka sytuacja trwa na Podlasiu od kilku dni. Moje zaskoczenie po powrocie z Łodzi jest niczym w porównaniu z problemami mieszkańców naszego regionu. Odcięcie od prądu oznacza nie tylko egipskie ciemności, ale też brak ciepłej wody czy brak ogrzewania.
