Rzadko się zdarza, aby kryminał ujawniał na samym początku, kto zabił. W tej książce mamy do czynienia właśnie z taką sytuacją, jednak nie zmienia to faktu, że historia nas pochłania. Pragniemy dociec, co kierowało sprawcą i dlaczego w tak podeszłym wieku człowiek o nienagannej reputacji decyduje się na taki krok.
Są jak noc i dzień, jak Tygrysek i Kłapouchy, jak BMW i maluch, jak fizyka i poezja – po prostu różnią tak bardzo, aż zachodzi poważna wątpliwość, czy faktycznie są siostrami. Ale niestety są i muszą sobie radzić z chorobami starzejących się rodziców.
Po Tarantino można się wszystkiego spodziewać, ale nie tego, że zrezygnuje z krwi, bijatyk, długich dialogów i pokręconego scenariusza. „Nienawistna ósemka” nie mogła być dziełem nikogo innego, jak tylko tego ekscentryka. Przesiedziałam w kinie 3 godziny i było warto.
Ostatni raz byłam w Lublinie rok temu i wtedy to, tak naprawdę, przeszłam się po Starym Mieście. Bogatsza o tamto doświadczenie, w tym roku nie omieszkałam postąpić inaczej i wybrałam plac przy Zamku Królewskim oraz okoliczne uliczki. A czas jakby zatrzymał się w miejscu….
Spotkanie z Krakowem jak zwykle sprowadza się do przejścia Rynkiem Głównym, zjedzenia do syta w Bordo i przyjazdu na Ruczaj. Niby nic się nie zmienia, ale sentyment wciąż przywołuje miłe wrażenia. Bo w zasadzie nie o samo miasto tu chodzi, lecz o więzi.
Ten rok będzie chyba przełomowy, zważywszy na to, że zaczyna się na 2, a kończy na 1 i 6, co daje liczbę 7. Z numerologicznego punktu widzenia, to jest mój rok; rok, w którym kończę 27 lat. Targają mną różne emocje, wręcz skrajne.
Swędzi nas język, gdy słyszymy potok obraźliwych i wulgarnych słów rzuconych gdzieś w eter. To jak odruch bezwarunkowy, który zdarza się rozochoconemu dziecku na widok mordoklejki. Chcemy się dołączyć do zabawy, a gniew staje się naszym motorem.
Życie rzuca nam przed nogi okazje, z których możemy skorzystać, a także okoliczności, które przytwierdzają nas do ściany. Dylematy moralne nie zawsze mają taką samą wagę, a właściwa decyzja z obiektywnego punktu widzenia kłóci się z wewnętrznym przekonaniem. Takie mam konkluzje po przeczytaniu „Profesora Stoner’a” – książki opowiadającej o człowieku z ideałami akademickimi, cierpiącym przez…
Dowiedz się więcej
Ten moment, gdy na widok Vibovit-u ciekła nam ślinka, minął bezpowrotnie. Tzn. niektórzy w bardziej dorosłym życiu próbują zażywać innych proszków, a czasem nawet je wciągać, jak kiedyś zawartość Zozoli, jednak nie ma w tym krztyny nostalgii. Składy chemiczne dalekie są strukturom cukrów prostych. Tyle tej chemii w jedzeniu.
Można powiedzieć, że miniony rok 2015 był pełen kontrastów. Nikt tak mnie nie zawiódł, ale również nikt tak mnie pozytywnie nie zaskoczył, jak przez ten ostatni rok. Końcówka była rzeczywiście udana i mam nadzieję, że tendencja będzie się utrzymywała nadal. I niech się ziszczą życzenia składane przy fajerwerkach, by ten Nowy Rok był pod każdym…
Dowiedz się więcej
