Konferencja naukowa: „Prawo do dysponowania własnym ciałem” – Białystok, 4 grudnia
Miałam okazję wziąć udział w Konferencji Naukowej: „Prawo do dysponowania własnym ciałem”, która miała miejsce na mojej macierzystej uczelni, Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku. Było to ciekawe doświadczenie, które skłoniło do myślenia nad uprzedmiotowieniem żywych komórek, tkanek i narządów oraz granicami dysponowania ciałem ludzkim.
Konferencję zorganizowało Koło Naukowe Teorii Społecznych UwB oraz Koło Naukowe Prawa Medycznego i Farmaceutycznego „Pro Humanae Vitae”. Na sali wykładowej pojawiło się duże grono studentów, doktorantów i pracowników naukowych. Główną zaletą Konferencji była jej interdyscyplinarność – tylko ze strony Wydziału Prawa pojawili się cywiliści, karniści, czy teoretycy prawa. Wydarzenie podzielono na panel ekspercki i studencki.
W panelu eksperckich można było wysłuchać wystąpień:
- dr hab. Ewy Moniki Guzik-Makaruk (prof. UwB) o prawie do dysponowania własnym ciałem do celów transplantacji;
- dr hab. Anetty Breczko (prof. UwB) o komercjalizacji ciała ludzkiego;
- dr n. med. Piotra Jakubów o pacjencie w medycynie paliatywnej;
- dr Urszuli Drozdowskiej o oświadczeniach pro futuro jako sposobie realizacji prawa do dysponowania własnym ciałem;
- dr Sławomira Oliwniaka o prawie do godnej śmierci.
Panel studencki dotykał równie kontrowersyjnych i skomplikowanych pod względem etycznym i prawnych treści. Studenci i doktoranci poruszali następujące kwestie:
- obowiązku szczepień;
- prawa kobiety do aborcji;
- sterylizacji antykoncepcyjnej;
- odmowy wykonania zabiegu;
- zmiany płci:
- samobójstwa;
- sakramentu namaszczenia chorych;
- prawa do grobu.
Poruszone zagadnienia stały się pretekstem do żywej dyskusji. W wieku przemian w medycynie, postępu naukowego, zmian kulturowych i starzeniu się społeczeństw prawnicy muszą szukać odpowiedniej drogi, takiego stanowienia, interpretowania i stosowania prawa, by było ono w zgodzie z poszanowaniem godności, integralności i autonomii człowieka. Nic dziwnego, że nawet wydłużenie czasu konferencji, nie pozwala na wyczerpanie tematu prawa do dysponowania własnym ciałem. Może być to argument za powtórzeniem wydarzenia w przyszłości.