Oh’y nad zwykłym Oplem
Jak nie Claudia Schiffer nęci nas zakupem opla, to sami producenci zapewniają o niekończących się oddaniu w materii konstruowania samochodów (Wir leben Autos). Marketingowe chwyty odsuńmy na bok i skupmy się nad tym, czy wykrzywnik „Oh!” w przypadku opli ma jakiekolwiek uzasadnienie.
Historia sięga daleko, bo roku 1862; wtedy bowiem założone przez Adama Opla przedsiębiorstwo produkujące maszyny do szycia i rowery rozpoczęło swoją działalność. Pierwszy samochód wyprodukowano w 1899 roku już po śmierci założyciela dzięki współpracy z producentem podwozi z Dessau. Nieustanny rozwój Opla, pomimo wojen i wzmożonej konkurencji, uplasował go na pozycji drugiego co do wielkości producenta samochodów osobowych w Niemczech. Aczkolwiek właścicielem Opla jest amerykański koncern General Motors, a przez to sam Opel jest sprzedawany na całym świecie pod różnymi markami.
Mówiąc o samochodach strickte osobowych, to polski dealer ma w swej ofercie nastepujące modele: Adam, Corsa, Meriva, Cascada, Astra, Astra GTC, Zafira Tourer, Insignia, Ampera, Mokka i Antara. Rekordzistą sprzedaży jest bezapelacyjnie Corsa produkowana od 1982 r.- obecnie już w wersji „e”.
Jeżeli przez dziesięciolecia Opel był pionierem zmian, to obecnie stara się sprostać trendom. Wprowadził, np. jako pierwszy ośmiocylindrowy silnik czy katalizator w standardzie, a teraz? Dynamiczna teraźniejszość skłania konstruktorów Opla do projektowania zeuropeizowanych aut azjatyckich jak też konkurencyjnych samochodów z danych segmentów. Odnosimy wrażenie, że płyta podłogowa jest powielana bądź przerabiana z nieśmiertelnej Corsy, Astry albo Chevroletów. Adam próbuje zagrozić Fiatu 500, zwłaszcza hipsterskim wyposażeniem, jednak z uwagi na nieadekwatną cenę skusi jedynie zakochane w nim Panie. SUV-y Opla wprawdzie całkiem zgrabne, mają sporo niepraktycznym szczegółół. A to bagażnik zbyt ciasny lub z za wysokim progiem, a to toporne plastiki zabierające zbyt wiele miejsca. Insignia, którą notabene Policja „wybrała” do ścigania piratów drogowych i była autem roku 2009, udaje klasę premium i zanim nią ruszymy możemy w to kłamstwo uwierzyć. Najsłabsza wersja ma pod maską jedynie 115 km za bagatela 90 tys, a przekombinowany kokpit trochę rozproszy naszą uwagę.
Przyznam, że Ople dobrze trzymają się drogi, aczkolwiek w niektórych przypadkach kosztem resorowania jak w Mokce albo układu kierowniczego jak w mniejszych modelach. Wyposażenie w standardzie może cieszyć tylko na ogół konkurencja w podobnym segmencie z podobnymi bajerami jest po prostu tańsza. Modele Opla choć teoretycznie są solidnymi niemieckimi konstrukcjami, a praktycznie produkowane są w wielu fabrykach między innymi w naszej gliwickiej, są składakami jak wiele innych aut z tego pułapu cenowego. Nie jest to rewulucyjna, ale poczciwa marka przeciętnego miejsckiego kierowcy.
Na pochwałę zasugują tak naprawdę dwa modele opla: Astra i Meriva. Znalazły się one na listach rankingowych najmniej awaryjnych aut. W raporcie DECRA 2015 Astra zajęła 2 miejsce (przebieg 50-100 tys km) i miejsce 3 (przebieg 100-150 tys km) wśród aut kompaktowych. W tym samym raporcie Meriva zajęłą 1 (przebieg 50-100 tys km) i 3 miejsce (przebieg do 50 tys km) wśród Vanów. Co ciekawe Meriva została uhonorowana tytułem najlepszego auta z segmentu Vanów w raporcie TUV 2015; choć to gorzkie zwycięstwo, bo rok wcześniej zajęła pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej.
Czy warto kupić Opla? Jednak wolałabym tańszą wersję z segmentu, bo jakoś nie przekonują mnie te Oh’y. Po co przepłacać za to samo…
Źródło grafiki: www.opel.pl
