Kia niczym przyczajony tygrys

Kia Motors ma za sobą pasmo sukcesów i porażek. Perspektywy na przyszłość rysują się jednak w jasnych barwach, a to za sprawą kilku czynników. Czy Kia przestanie być drugą Mazdą i sięgnie po laur?

Początki przedsiębiorstwa sięgają roku 1944, kiedy to w małej, koreańskiej manufakturze ręcznie wykonywano części do rowerów. Rozwój firmy przechodził przez kolejne stadia od motocykli, przez dostawczaki, na skonstruowaniu silnika kończąc. Dopiero w latach 70. zaczęto działalność motoryzacyjną. Swoje udziały w Kii miały takie koncerny jak Mazda czy Ford. Zarząd okazał się być nieskuteczny i w 1997 r. ogłoszono bankructwo Kii. Udało się jednak podnieść firmę, za sprawą przejęcia znacznej części akcji przez Hyundai Motors. Do dnia dzisiejszego Kia Motors należy do grupy Hyundai Kia Automotive Group i ma się coraz lepiej.

W Polsce mamy do czynienia z marką Kia od roku 1995. Obecnie dealer oferuje nam rzeczywiście dużą gamę aut takich jak: Kia Pikanto, Kia Venga, Kia Rio, Kia Soul, Kia Soul EV, Kia Cee’d (Cee’d, Cee’d_SW, Pro_Cee’d, Cee’d GT, Pro_Cee’d GT), Kia Optima, Kia Carens, Kia Sportage i Kia Sorento. Analizując modele Kii, widać, że polityka firma nastawiona jest na tworzeniu głównie aut miejskich, o opływowym designie i funkcjonalności, do tego w rozsądnej cenie. Jakby nie patrzeć, kserówka Mazdy.

Kia poczyniła skok milowy, aby zaspokoić potrzeby masowych klientów. Ostatnie face-liftingi wszystkich modeli przybliżyły je do klasy i designu europejskich aut. Konstruktorzy, z Peterem Shreyerem na czele, postawili na komfort wnętrz, przestrzeń i bogactwo udogodnień w przejrzystym kokpicie. Marketingowcy zadbali o konkurencyjne ceny i oferty gwarancyjne nie do podrobienia. Żaden inny producent w Europie nie daje 7-letniej gwarancji na cały samochód. Nawet jeżeli weźmiemy pod uwagę, że Kia zastrzega sobie parę wyłączeń, to taki chwyt marketingowy jest świetnym wabikiem dla osób, które kupują auto na lata.

Warto pochwalić niektóre modele Kii. Moja ulubiona Kia Optima to luksus i sportowe zacięcie w jednym. Dynamika silnika łączy się z przyzwoitym komfortem resorowania. Klasyk w segmencie SUV-ów to Kia Sportage, która nie tylko wygląda na auto terenowe, ale rzeczywiście nadaje się do jazdy po bezdrożach. Widać również, że ogromnym powodzeniem cieszy się model Cee’d. Świadczą o tym 4 jego wariacje oraz rekordowa sprzedaż – znalazł się w pierwszej 15. najczęściej kupowanych aut w Polsce w 2013 r.

Tak naprawdę zadziwia mnie jeden model – Kia Soul. Stał się niezwykle popularny za sprawą swej oryginalności  – kształt  przypomina zaokrąglone pudełko. Na usta ciśnie mi się słowo „brzydota”, ale przecież ten model zyskał miano Najbardziej Ekscytującego Auta 2010 r. według Time’sa i zdobył nagrodę Design Award. Przyznam, że posiada sztywno zestrojone zawieszenie, bezpośredni układ kierowniczy i bardzo dobre hamulce, ale niestety resorowanie rozczarowuje tak samo jak (przypuszczalny) komfort siedzenia.

Przez wiele lat Kia produkowała pod własną nazwą, ale na licencji Mazdy, np. Mazdę 121 czy Mazdę 626. I choć naprawdę wiele ją łączy z tym konkurentem, to jednak Mazda pojawia się w czołówce rankingów o niskiej awaryjności. Kia ma swoje wady konstrukcyjne, a czasem niedociągnięcia montażowe. Kierowcy szczególnie tych mniejszych modeli narzekają na trzeszczące plastiki i głośny silnik. W Rio układ kierowniczy i hamulce wymagają poprawki, natomiast Pikanto ma ciężkie zawieszenie, a Venga niebezpiecznie pokonuje zakręty przez zastosowanie wysokiego nadwozia.

Kia rozwija się niebywale pod względem konstrukcyjnym, produkcyjnym i marketingowym. Pokazuje, że nawet z takiego dołka jak bankructwo można się podnieść i z impetem zagrozić innym markom. Już kąsa kostki konkurencji, a niebawem w sprzedaży przegoni azjatyckich gigantów. Wróżę jej sukces, jeżeli w dalszym ciągu będzie konsekwentnie poprawiać niedociągnięcia i utrzymywać atrakcyjną cenę.

Źródło grafiki: www.kia.pl