Wydatki na aplikację jako koszt uzyskania przychodu własnej kancelarii

Odbywanie aplikacji wiąże się z poniesieniem wielu wydatków od opłat za egzaminy po składki członkowskie. Dlaczego nie zaliczyć ich do kosztów uzyskania przychodu?

Katalog wyłączeń spod kosztów uzyskania przychodów w PIT, nawet słowem nie wspomina o wydatkach na podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Sama definicja kosztów odnosi się do m.in. wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodu. Odbywając aplikację chcemy w perspektywie nabyć prawa wykonywania zawodu i być wpisanymi na listę radców prawnych czy adwokatów. Zdaje się, że związek przyczynowy też tu występuje, bo w zasadzie nie da się wykonywać tych zawodów bez odbycia aplikacji, z którą wiążą się konkretne wydatki. Istnieje inny szkopuł, gdyż założenie kancelarii nastawione na osiągnięcie przychodu oderwane jest w czasie od kosztów uzyskania przychodu. Dokonujemy rozliczenia wydatków jeszcze sprzed rozpoczęcia pozarolniczej działalności gospodarczej. Czy przepisy ustawy o PIT wyznaczają ramy czasowe takiemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu? Nie sądzę.

Nie wszyscy podzielają powyższą argumentację. Mowa oczywiście o Dyrektorze Izby Skarbowej wydającym interpretację z upoważnienia MF w sprawie wniosku młodej radczyni. Podnosił, że sama aplikacja dotyczy podnoszenia kwalifikacji zawodowych o charakterze osobistym, a prowadzenie działalności polegającej na udzielaniu porad prawniczych nie wymaga takich kwalifikacji. Kolokwialnie mówiąc, ręce mi opadły. W interpretacji nie odniesiono się nawet do przepisów dotyczących wykonywania zawodu radcy prawnego, na poparcie swoich wątpliwych twierdzeń.

WSA w Gdańsku miał na szczęście większe pojęcie o zawodowej drodze prawników. Uchylił interpretację, przy okazji przytaczając kilka równie ciekawych wyroków w sprawie kosztów uzyskania przychodu – lekka lektura o trudnych z pozoru zagadnieniach.

Zobacz: wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 maja 2014r. (sygn. akt I SA/Gd 416/14).